(Lukas 8: 21)

“O, dan zijn we dus nog familie van elkaar!” En bij allebei de gesprekspartners komt een blij lachje tevoorschijn. Familie van elkaar zijn, dat blijft toch iets bijzonders. Ook al heb je elkaar jaren niet gesproken. Ook al wist je niet eens van elkaars bestaan, het familie zijn van elkaar geeft toch altijd het gevoel van een band, van het met elkaar verbonden zijn. En dat geldt natuurlijk nog sterker voor hen die kinderen zijn van dezelfde ouders, voor hen die onder hetzelfde dak zijn opgegroeid en aan dezelfde eettafel hun ontbijt hebben genuttigd.

Bij de hierboven beschreven familieband horen ook bepaalde privileges. Sommige mensen bel je niet meer na een bepaalde tijd of op een bepaalde dag, maar bij familie kun je altijd aankloppen, 24/7. Vooropgezet tenminste dat de onderlinge verhouding goed is, want Bert van Leeuwen weet maar al te goed dat mensen die heel dicht bij elkaar staan elkaar soms ook extra pijn kunnen doen. Dat blijft een ongrijpbaar fenomeen. Een diner helpt niet altijd.

Privileges, daar zullen de leden van het gezin waar Jezus uitkomt ook wel gebruik van mogen maken. Ja, we zijn geneigd om het lieflijke van het Kersttafereel door te trekken in de tijd en alleen aan harmonie te denken als het over het gezin van de timmerman uit Nazareth gaat. Dat beeld klopt echter niet met de werkelijkheid. Over zijn zussen (Mat. 13: 56) lezen we het niet, maar van de broers van Jezus weten we dat zij eerst niet in Hem geloofden (Joh. 7: 5). Later verandert dat gelukkig en lezen we dat zij de bij de menigte zijn die samen biddend wachten op de uitstorting van de Heilige Geest (Han. 1: 14). En we weten ook dat Jezus’ broer Jakobus de leider was van de Jeruzalemse gemeente (Gal. 1: 18-19).

In ons tekstgedeelte is het allemaal nog niet zover. En wat we daar lezen kan ons regelrecht tegen de borst stuiten, want ga je zo met je moeder en met je eigen broers om? Want de mensen met wie je van nature zo bent verbonden bij de deur laten staan, dat hadden we toch niet van Jezus verwacht. Daar komt bij dat ze expliciet hebben aangegeven Hem te willen spreken… Waar is het eren van de ouders en de liefde van deze voorbeeldige Zoon gebleven?

Je kunt het ook anders benaderen. Er is nog wel degelijk sprake van een privilege. Kijk nog eens even naar de menigte die daar zit aan de voeten van Jezus. Daar zaten zeker veel volksgenoten, maar meer waren zij van nature ook niet. Er waren genoeg mensen die Jezus voor die tijd nooit gesproken hadden, niet eens van zijn bestaan wisten. Nee, familie waren zij niet. Maar toch waren zij hartelijk uitgenodigd om te komen en bij Hem plaats te nemen aan dezelfde tafel. En van Jezus hoefden ze hun idee of uittreksel uit het geboorteregister ook echt niet te laten zien. Nee, het enige wat telt voor Jezus is luisteren naar het Woord van dezelfde God.

Dat serieus nemen, je leven er door laten leiden, en het ook in de praktijk brengen. Dat maakt mensen die elkaar eerst niet kenden tot broers en zussen. Dat Jozef hier niet wordt genoemd, komt omdat de evangelist juist wil wijzen op die andere Vader, waarvan deze mensen allemaal kinderen mogen zijn. Als je het zo bekijkt, is het juist ontzettend ruim, gul en liefdevol wat hier gebeurt!

God de Vader heeft familie in de aanbieding. Niet de bloedband is daarbij bepalend, maar de band van het geloof.
Iedereen is in die familie welkom: ‘wildvreemden’, maar net zo goed Jezus’ natuurlijke ouders, broers en zussen. Zodra het zaad van het evangelie in je hart gaat ontkiemen hoor je bij dezelfde Vader en krijg je van Hem een hele serie broers en zussen erbij.
Net als in een ‘gewoon’ gezin gaat niet alles onderling automatisch goed. Nee, want hier op aarde blijven we zondaren.
Maar laten we niet vergeten dat we door God aan elkaar zijn gegeven, en wat een rijkdom het is om niet alleen, maar samen met die broers en zussen naar de Vader onderweg te mogen zijn!

Hoe mooi en hoe heerlijk
ls wij als familie,
als broers en als zussen,
om elkaar geven
en open en eerlijk
met elkaar omgaan,
de vrede bewaren
en eensgezind leven.

En het mooiste geschenk
wordt ons gegeven:
de zegen van God,
een eindeloos leven.
(Opwekking 767)
 

Ds. B.F. (Bas) Bakelaar
februari 2022