(Openbaring 4: 1)

Onlangs liepen we de zogenaamde ‘Rooftop Walk’: een wandeling over de daken van de hoge gebouwen in het centrum van Rotterdam. Metrostation Beurs, de Coolsingel, Koopgoot en Markthal, veel verassingen lijkt dit gebied niet meer voor ons te hebben. Hoe anders is het echter als je hetzelfde gebied vanaf een hoger niveau bekijkt. Alles wordt veel kleiner, je kunt veel verder kijken, en er blijken ook bepaalde lijnen door het geheel te lopen waar de stadsarchitecten wel, maar jij geen weet van had. En: dingen die beneden ronduit lelijk lijken kunnen vanuit dit hoge perspectief een onverwachte schoonheid vertonen.

Johannes, de leider van de kerk in Efeze, ontvangt een uitnodiging om de dingen vanuit een hoger perspectief te bekijken. Als hij deze krijgt bevindt hij zich op het eiland Patmos in de Egeïsche Zee. Dat kan klinken als een exotische bestemming, maar het ligt anders als je naar een dergelijke plaats bent verbannen, wat bij deze knecht van God het geval was. Dan kan zo’n mooi eiland tegelijk ook de plek zijn waar innerlijke gevechten uitgevochten moeten worden.
Misschien wel over jou en God, hoe het zit tussen jullie, en waarom Hij het zover heeft laten komen. Of: waarom Hij je niet tegengehouden heeft toen je in je leven die verkeerde afslag nam.

De zomer is weer aangebroken. We vliegen uit. Velen letterlijk. En een behoorlijk aantal zelfs naar een van de zonnige eilanden die onze planeet rijk is. In de koffer kan niet zo heel veel. En misschien reis je slechts met alleen maar handbagage. Maar van binnen kan er tegelijkertijd wel veel zitten. Bagage die je meesleept in je hoofd en in je hart. Dingen van thuis, van school, van je werk en van de kerk. Dommelend in de vliegtuigstoel schieten ze in gedachten voorbij, steeds weer opnieuw.

“Goed er even tussenuit te zijn”, zeggen we tegen elkaar. Maar lukt dat ook? Lukt het om alles echt even los te laten?
Soms staat onze gezondheid in de weg, of de zorg voor iemand anders die je zomaar niet stop kunt zetten. Maar er kunnen ook andere blokkades zitten. En misschien hebben we daar God wel voor nodig. God die Johannes uitnodigde om hogerop te komen. En Die hem ook gaf wat hij nodig had om op die uitnodiging in te kunnen gaan. Het was de Geest, de Heilige Geest. Deze bracht hem in geestvervoering, waardoor hij niet alleen de hemel zag, maar ook een deur en een troon. En om die troon een smaragdgroene boog!

Om een goede zomer te kunnen hebben, is wellicht ook een gebed nodig: “Here God, wilt u dat ook bij mij doen. Mij vanuit een hoger perspectief laten kijken naar de dingen in en om mij. Ja, en wilt u dan ook een deur in mijn bestaan openen? En dat ik dan ook weer mag zien dat U op de troon van deze wereld en van mijn leven zit, dat U regeert. En het liefst ook zo’n groene boog, de kleur van duurzaamheid, dat ik weer het vertrouwen krijg dat uw rijk voor eeuwig zal blijven en dat ik mij daar met een gerust hart aan kan overgeven”.

Verbazingwekkend wat een kwartiertje boven met een mens kan doen. Opgetogen kwamen wij weer beneden. En Johannes? Die zit na zijn verheffing in de hemel weer vol met geloof in God en zijn toekomst.

Geest van hierboven,
leer ons geloven,
hopen, liefhebben
door uw kracht!
(Weerklank, Gez. 192: 1)

Ds. B.F. (Bas) Bakelaar
juli / augustus 2022